İnsan Kaynakları Dönüşümünde 3 Temel Faktör
Günümüzde İK yönetimleri gittikçe daha kritik ve stratejik departmanlar olmaya başlamıştır, önemi de her geçen gün daha artmaktadır. Bunun sebebi ise işletmeleri sürekli iş ve dış çevresel faktörler etkilemeye, değiştirmeye, farklı yollar bulmaya zorlamasıdır. Dolayısıyla İK yönetimleri bu faktörleri;
İç Çevresel Unsurları
Dış Çevresel Unsurları
devamlı izlemeli ve bu gelişmelere uygun önlemler almalı, çözümler üretmelidir. Bu çalışmaları;
Uzun vadeli
Stratejik
Ahlaki politikalar üreten
Sürdürülebilirlik
İşletmenin hedeflerine ulaşılabilirlik
Ölçülebilirlik
ilkelerini kapsayacak şekilde planlamalıdır.
Önceliği iç ve dış çevresel faktörleri izleyebilmek ve anlayıp, çözümleri uygulamak demiştik.
Değişimi Tetikleyen 3 Ana Faktör
1-Küreselleşme; Ekonomik anlamda, sermayenin yerküre üzerinde rahatça dolaşması, üretimi ve satışı yine tüm dünya üzerinde uygun bulduğu yerde yaptırabilmesi anlamına geldiği gibi becerili yeni insanlarla karşılaşma olanağı da sağlamaktadır. Bu durum rekabet yapma koşullarını değiştirmiştir. Bu yeni rekabet koşulları içerisinde işbirlikleri yapmak, yönetimde kalite, müşteri odaklılık, esneklik, yaratıcılık iş yapma şekillerimize girmiş ve gittikçe önemli hale gelmiştir. Bunu yapabilmek içinse işletmeler yapılarını ve kültürlerini gözden geçirip uygun hale getirebilmek için çözümler bulmaktadırlar.
2-Teknolojik Gelişmeler; Artık çalışma şekilleri değişmeye başlamıştır. Sanal ortamlarda ticaret, evden çalışma gibi kavramlar ortaya çıkmıştır. Bilgisayar destekli tasarımlar, üretimler hayatımıza girmiştir. Üretimde otomasyona geçilmiş, birçok çalışan işsiz kalmış ve bundan sonraki günler için artık çok daha becerikli işgörenlere ihtiyaç duyulmaya başlanmıştır. Yeni türeyen ve hayatımıza giren işler daha nitelikli yeni tip insan kaynakları talebini artırmaktadır. Bunların sonucunda ise yeni iş tanımları, işlerin yeniden değerlendirilmesi, işletme içerisinde yeni yapılandırmalar, ücret ve teşvik planlamalarının gözden geçirilmesi, işgörenlerin seçilmesi, eğitilmesi, geliştirilmesi ve motivasyonu için örgütlerin yeniden gözden geçirilmesi gerekmektedir.
3-İşgörenlerin Farklılıkları; Çalışanların temel özellikleri ve demografik yapıları farklılaşmaktadır. Çalışanlar arasında ırk, yaş, cinsiyet, değerler, kültürel vb. birçok benzersizlikler bulunmaktadır. İşgörenler arasında kadınların, genç çalışanların, annelerin, boşanmış ailelerin, yeni mezunların daha çok bulunması esneklik ve serbestliğin ön plana alınmasını gerektirmiştir. Yeni insan kaynağı işgörenler eskiye oranla daha eğitimli, daha bilgili ve yeteneğe sahipler. Yaşama ve iş hayatına bakışları, hayat felsefeleri, önemsedikleri değerler çok farklılık göstermektedir.
Bunların sonucunda yönetim şekilleri değişmekte, geleneksel piramit şeklindeki örgüt yapıları terkedilmektedir. Yeni yönetim modelleri hayata geçirilmekte ve gücün tanımı da değiştirilip; eski alışkanlıklarda pozisyona, unvana, yetkiye dayandırılan güç artık bilgiye, yetkinliklere, becerilere kaymaktadır. Çalışma hayatı süreçler üzerinden yeniden örülmektedir. Özellikle de müşteri ile karşı karşıya kalan işgörenler güçlendirilmekte ve karar verme esnekliği ve yetkisi gün geçtikçe artırılmaktadır.
